131
‏1 إِزْڒِي ن ؤُڭعّذْ. ن ذَاوُوذْ.
 
أَ سِيذِي، ؤُڒْ إِنُو وَارْ ذَايسْ بُو نّْفَاخثْ
ؤُ ثِيطَّاوِينْ إِنُو وَارْ ذَايْسنْثْ بُو ؤُنعْفَارْ،
وَارْ ثڭّغْ شَا ثِيمسْڒَايِينْ ؤُجَارنْثْ أَيِي
نِيغْ ذ ثِينِّي ذ ڒعْجبْ إِ نشّْ.   
‏2 س ثِيذتّْ، سّڒْهُوغْ ڒعْمَارْ إِنُو ؤُ سّسْقَارغْ ث،
أَمْ إِجّْ ن ؤُنِييْپُو ؤُمِي إِتّْوَاسْبدّْ وُوطُّوضْ أَكْ-ذ يمَّاسْ،
أَمْ إِجّْ ن ؤُنِييْپُو ؤُمِي إِتّْوَاسْبدّْ وُوتُّوضْ
أَمُّو إِ إِدْجْ ڒعْمَارْ إِنُو ذَايِي.
‏3 أجّْ إِسْرَائِيل أَذْ إِرَاجَا سِيذِي،
زِي ڒخُّو غَارسْ أَڒْ ڒبْذَا.