126
‏1 إِزْڒِي ن ؤُڭعّذْ.
 
ؤُمِي إِسّعْقبْ سِيذِي إِنِّي د-إِذوْڒنْ غَارْ صِيهْيُونْ،
ثُوغَا-نغْ أَخْمِي ينِّي إِتُّورْجَانْ.
‏2 ثُوغَا أَقمُّونْ نّغْ إِشُّورْ س ثْضحَّاشْثْ
ذ إِڒسْ نّغْ إِشُّورْ س ؤُسْڒِيوْڒوْ.
جَارْ ڒڭْنُوسْ نَّانْ:
’سِيذِي إِڭَّا ذَايْسنْ ثِيمسْڒَايِينْ ثِيمقّْرَانِينْ!‘   
‏3 سِيذِي إِڭَّا ذَايْنغْ ثِيمسْڒَايِينْ ثِيمقّْرَانِينْ،
أَقَا نشِّينْ نْفَارْحْ زَّايسْ.
‏4 أَ سِيذِي، قدْجبْ ثَامحْبَاسْثْ نّغْ،
أَمْ مَامّشْ تّْقدْجْبنْثْ ثِيغزْرَاثِينْ ثَامُّورْثْ ن لْجَانُوبْ.
‏5 إِنِّي إِزَارّْعنْ س إِمطَّاونْ،
أَذْ مْجَارنْ س ؤُسْڒِيوْڒوْ.
‏6 ونِّي يَاربُّونْ زَّارِيعثْ حِيمَا أَذْ ت إِزَارْعْ،
إِتّْرُو خْمِي د-إِڭُّورْ،
مَاشَا خْمِي د غَا يَاسْ، أَذْ د-يَاسْ س ؤُسْڒِيوْڒوْ،
أَذْ يَارْپُو إِشوَّافنْ ن إِمنْذِي نّسْ.