122
‏1 إِزْڒِي ن ؤُڭعّذْ، ن ذَاوُوذْ.
 
نشّْ فَارّْحغْ ؤُمِي ذ أَيِي نَّانْ:
”نشِّينْ أَذْ نَاذفْ غَارْ ثَادَّارْثْ ن سِيذِي.
‏2 إِضَارنْ نّغْ بدّنْ-د غَارْ ثوُّورَا نّكْ، أَ ؤُرْشَالِيمْ!“
‏3 ؤُرْشَالِيمْ ثتّْوَابْنَا أَمْ إِشْثْ ن ثنْذِينْثْ نِّي إِتّْوَاشبَّارنْ مْلِيحْ أَكْ-ذ يِيخفْ نّسْ.
‏4 غَارْ ذِينِّي تّْڭعَّاذنْثْ ثْقبَّاڒْ، ثِيقبَّاڒْ ن سِيذِي،
غَارْ شّْهَاذثْ ن إِسْرَائِيل، حِيمَا أَذْ قَاذَانْ إِسمْ ن سِيذِي.
‏5 مَاغَارْ ذِينِّي بدّنْ ڒكْرَاسِي ن ڒْحُوكْمْ،
ڒكْرَاسِي ن ثَادَّارْثْ ن ذَاوُوذْ.
‏6 تَّارمْ إِ ڒهْنَا ن ؤُرْشَالِيمْ:
”أَقَا أَذْ فڒْحنْ إِنِّي شمْ إِتّخْسنْ،
‏7 حِيمَا أَذْ ذِينْ يِيڒِي ڒهْنَا غَارْ ڒْحِيضْ ن زَّاثْ نّكْ،
ؤُڒَا ذ ڒْهُوذْنثْ ذِي ڒقْصُورْ نّكْ.“
‏8 ذِي طّْوعْ ن أَيْثْمَا ذ إِمدُّوكَّاڒْ إِنُو أَذْ إِنِيغْ:
”أَذْ ذَايمْ يِيڒِي ڒهْنَا!“
‏9 ذِي طّْوعْ ن ثَادَّارْثْ ن سِيذِي، أَربِّي نّغْ،
أَذْ أَشْ أَرْزُوغْ خْ مِينْ إِشْنَانْ.