13
‏1 إِ ؤُمقّْرَانْ ن إِمغْنَاجنْ. أَزهّذْ ن ذَاوُوذْ.
 
‏2 مشْحَاڒْ عَاذْ، أَ سِيذِي، إِ ذ أَيِي غَا ثتُّوذْ؟
أَڒْ مشْحَاڒْ عَاذْ إِ خَافِي إِ غَا ثسّْنُوفَّارذْ ؤُذمْ نّكْ؟
‏3 مشْهَاڒْ إِ إِقِّيمنْ أَذْ ڭّغْ عَاذْ ڒهْمُومْ ذِي ڒعْمَارْ إِنُو،
أَشْضَانْ ذڭْ وُوڒْ إِنُو مْكُوڒْ أَسّْ؟
أَڒْ مڒْمِي إِ غَا إِسّْعُودْجْ ڒعْذُو إِنُو إِخفْ نّسْ خَافِي؟
 
‏4 خْزَارْ-د، أَرّْ-د، خَافِي أَ سِيذِي، أَربِّي إِنُو!
أَرْزمْ أَيِي ثِيطَّاوِينْ إِنُو، حِيمَا وَارْ تّطّْصغْ إِضسْ ن ڒْموْثْ،
‏5 حِيمَا ڒعْذُو إِنُو وَارْ إِقَّارْ:
”نشّْ غلّْبغْ خَاسْ!“،
حِيمَا ونِّي ذ أَيِي إِحصَّارنْ وَارْ إِفَارّحْ، مَاڒَا فَارْغغْ.
‏6 نشّْ تّشْڒغْ خْ ثْمخْسِيوْثْ نّكْ إِشوَّارنْ.
ؤُڒْ إِنُو أَذْ إِفَارْحْ خْ ؤُسنْجمْ نّكْ.
نشّْ أَذْ غنّْجغْ إِ سِيذِي،
مَاغَارْ نتَّا إِڭَّا ذَايِي ڒْخِيرْ.